Παρασκευή 22 Μαρτίου 2013

Σκάνδαλο με με νοθευμένα ελαιόλαδα στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής

NEW YORK TIMES

Μεγάλη επιχείρηση Ελλήνων ομογενών

Στο επίκεντρο σκανδάλου με νοθευμένα ελαιόλαδα στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής   Ένα σκάνδαλο με πολύ μεγάλο «ελληνικό ενδιαφέρον» απασχολεί τις αρχές των Ηνωμένων Πολιτειών και ήλθε στην επιφάνεια με σχετικό δημοσίευμα των New York Times στις 6 Φεβρουαρίου 2013. Το σκάνδαλο αυτό αποτελεί την «κορυφή του παγόβουνου» για ένα θέμα που αφορά στην ευρύτερη παραπλάνηση των Αμερικανών καταναλωτών σε σχέση με τη σήμανση προϊόντων παρθένου ελαιολάδου. Με δεδομένη την έλλειψη ειδικότερης γνώσης πάνω στο θέμα από το συντριπτικό ποσοστό των Αμερικανών καταναλωτών, φαίνεται πως υπάρχουν επιχειρηματίες που τους θεωρούν «Αμερικανάκια», πουλώντας φύκια για… μεταξωτές κορδέλες!

Η ειρωνεία είναι ότι η ίδια ακριβώς επιχείρηση (πανίσχυρη στην αμερικανική αγορά λαδιών) κατηγορήθηκε πριν από δύο περίπου χρόνια ότι διαθέτει στην αμερικανική αγορά ελληνικό ελαιόλαδο, με τις ενδείξεις «LAKONIA» και «Extra Virgin Olive Oil of Kalamata», σε ιδιαίτερα ελκυστική (έως εξευτελιστική) τιμή για εισαγόμενο παρθένο ελαιόλαδο, το οποίο όμως ήταν νοθευμένο με πυρηνέλαιο και σπορέλαια!

Ιστορικό

Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα με τη σειρά:

Ο Σύνδεσμος Ελαιολάδου Βόρειας Αμερικής (North American Olive Oil Association – NAOOA) κατέθεσε (6/2/2013) μήνυση εναντίον των εταιρειών «Kangadis Food Inc.» & «The Gourmet Factory» με την κατηγορία ότι συνειδητά αναγράφουν στην ετικέτα των προϊόντων με το σήμα «Capatriti» «ελαιόλαδο», όταν το περιεχόμενο των προϊόντων αυτών δεν έχει καμιά σχέση με ελαιόλαδο, αφού προέρχεται από απομεινάρια φλούδας και κουκούτσια ελιάς, δηλαδή πυρηνέλαιο! Σύμφωνα με το δημοσίευμα της αμερικανικής εφημερίδας, η εκπρόσωπος του Συνδέσμου NAOOA Eryn Balch σε δηλώσεις της τόνισε πως «πουθενά στον κόσμο ένα πυρηνέλαιο δεν επιτρέπεται να παρουσιάζεται στους καταναλωτές ως ελαιόλαδο! Το κόστος παραγωγής πυρηνελαίου αποτελεί ένα κλάσμα μόνο του κόστους παραγωγής που έχει το αυθεντικό ελαιόλαδο». Στις δηλώσεις της η ίδια εκπρόσωπος ανέφερε ακόμα: «Οι τιμές των προϊόντων με το σήμα Capatriti βρισκόταν στα επίπεδα του ενός τρίτου ή του μισού των επιπέδων τιμών όλων των ανταγωνιστικών προϊόντων, έτσι ο Σύνδεσμος αποφάσισε να αναθέσει σε έναν ανεξάρτητο φορέα τη συλλογή εννέα δειγμάτων του προϊόντος Capatriti 100% Αγνό Ελαιόλαδο από τρεις διαφορετικές παρτίδες. Αφαιρέθηκαν όλες οι ενδείξεις που χαρακτήριζαν τις φιάλες και απεστάλησαν στην Ισπανία σε εργαστήριο πιστοποιημένο από το Διεθνές Συμβούλιο Ελαιολάδου – έναν Οργανισμό που εδρεύει στη Μαδρίτη και θέτει τα πρότυπα της αγνότητας και της ποιότητας του ελαιολάδου. Τα αποτελέσματα που λάβαμε επιβεβαίωσαν ότι κανένα από τα δείγματα δεν ήταν ελαιόλαδο αλλά πυρηνέλαιο, ένας τύπος πυρηνέλαιου, καθώς και σπορέλαιο!». Τέλος, η Eryn Balch παραπονέθηκε: «Οι πληροφορίες σχετικά με καρυδέλαιο, φουντουκέλαιο και άλλα σπορέλαια συχνά διαστρεβλώνονται από τον Τύπο. Η συζήτηση που γίνεται δεν αφορά στο θέμα της αυθεντικότητας. Αφορά στην επισήμανση στο πλαίσιο ενός βαθμού, αν δηλαδή κάτι είναι πραγματικά εξαιρετικά παρθένο ή όχι». Ίσως για το λόγο αυτό η νοθεία του ελαιολάδου με άλλα έλαια αποτελεί ένα τεράστιο πρόβλημα στην Αμερική, που δημιουργεί διογκούμενες διαμαρτυρίες των καταναλωτών σε σχέση με το χαρακτηρισμό ενός προϊόντος σαν «εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο».

Σύμφωνα, πάντως, με το δημοσίευμα των New York Times, εκπρόσωπος του Κέντρου Ελαιολάδου στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια δεν εξεπλάγη καθόλου με την κατάθεση της μήνυσης, δηλώνοντας πως «υπάρχουν τόσο πολλές καταγγελίες που δείχνουν ότι η ταξινόμηση και η σήμανση των ελαιολάδων αποτελεί ένα μεγάλο πρόβλημα». Επιπλέον, μελέτες και έρευνες του Κέντρου Ελαιολάδου έδειξαν ότι από τα ελαιόλαδα που πωλούνται στις αλυσίδες λιανικής των ΗΠΑ για τη βιομηχανία της μαζικής εστίασης, πάρα πολλά δείγματα δεν ανταποκρίνονταν στις ενδείξεις που έφεραν. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Σύνδεσμος Ελαιολάδου Βόρειας Αμερικής «επέπληξε» το 2010 εγγράφως μια από τις μεγαλύτερες εταιρείες εισαγωγής ελαιολάδου των ΗΠΑ (Castello Imports), διότι πουλούσε πυρηνέλαιο με τα σήματα «Λύρα» και «Πήγασος» (το «Πήγασος», μάλιστα, να γράφει στα ελληνικά και τη λέξη «Καλαμάτα») ως… έξτρα παρθένο ελαιόλαδο! Οι δικηγόροι, πάντως, του Συνδέσμου NAOOA θεωρούν πως η περίπτωση αυτή («Kangadis Food Inc.» & «The Gourmet Factory») είναι μια πολύ καθαρή και κρυστάλλινη περίπτωση ψευδούς διαφήμισης και πως δεν αφήνει καμιά αμφιβολία για το πόσο αλήθεια περιέχει. Σύμφωνα πάντα με τους δικηγόρους του Συνδέσμου NAOOA: «Εδώ έχουμε να αναγράφεται στη συσκευασία “100% ελαιόλαδο” και αυτό, με οποιοδήποτε πρότυπο, δεν είναι αλήθεια!». Ένας από τους υπεύθυνους της εταιρείας που κατηγορείται (Θέμης Καγκάδης) απέφυγε να πάρει θέση στο θέμα, δηλώνοντας στους New York Times τα εξής: «Δεν έχω ιδέα! Δε γνωρίζω ακόμα τις λεπτομέρειες της μήνυσης και θα ζητήσω από τους δικηγόρους μας να το φροντίσουν!»

Η μήνυση, πάντως, στοχεύει να εμποδίσει την «Kangadis Food Inc.» και την «The Gourmet Factory», που λειτουργούν στον ίδιο χώρο (55 Corporate Drive, Hauppauge, New York 11788), από το να πουλάνε πυρηνέλαια χωρίς να δηλώνουν ρητά την ένδειξη αυτή στην ετικέτα των προϊόντων τους (η απαίτηση, μάλιστα, αυτή είναι με τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων) και να ενημερώσει τους λιανοπωλητές και τους άλλους αγοραστές των προϊόντων πυρηνελαίου ότι αγόραζαν ένα νοθευμένο προϊόν. Παράλληλα, απαιτεί αποζημιώσεις για τη ζημιά που υπέστησαν οι εισαγωγείς και οι διανομείς παρθένου ελαιολάδου στις Ηνωμένες Πολιτείες, καθώς και οι παραγωγοί τους!

Σύμφωνα με τη νομοθεσία που ισχύει στις Ηνωμένες Πολιτείες από το 1982 και τροποποιήθηκε μόλις το 2010, ο όρος «Παρθένο Ελαιόλαδο» (virgin olive oil) μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο για το ελαιόλαδο που προκύπτει από την «πρώτη πίεση» της ελιάς και φθάνει στην κατανάλωση χωρίς άλλη επεξεργασία. Αντίθετα, το λάδι που προκύπτει από περαιτέρω επεξεργασία του πυρήνα και της ψίχας της ελιάς (πυρηνέλαιο) και εξευγενίζεται για να καταστεί βρώσιμο με χημικά μέσα, πρέπει να φέρει στη σήμανσή του την ένδειξη «εξευγενισμένο πυρηνέλαιο». Η νομοθεσία που ισχύει για τη Νέα Υόρκη είναι ακόμα πιο αυστηρή και ορίζει ότι οποιαδήποτε μορφής «μείγμα» ελαιολάδου πρέπει να αναφέρεται ρητά στη συσκευασία. Στην πολυσέλιδη μήνυση που κατέθεσε ο Σύνδεσμος Ελαιολάδου Βόρειας Αμερικής (North American Olive Oil Association – NAOOA) για «να σταματήσει τις επιζήμιες και καταστροφικές εμπορικές πρακτικές της εταιρείας Gourmet Factory», όπως αναφέρει χαρακτηριστικά, σημειώνει, μεταξύ πολλών άλλων, τα εξής:

«Καταθέτουμε τη μήνυση αυτή εναντίον του κατηγορούμενου για παράνομη και παραπλανητική σήμανση βρώσιμων προϊόντων ελαιολάδου που διατίθενται σε καταναλωτές και στην αγορά. Ο κατηγορούμενος διαθέτει στην αγορά έλαια για ανθρώπινη κατανάλωση με το εμπορικό σήμα Capatriti ως “100% αγνό ελαιόλαδο” (100% pure olive oil) χωρίς τα έλαια να έχουν την παραμικρή σχέση με αυτό! Αντί “100% αγνό ελαιόλαδο” τα νοθευμένα προϊόντα του “Gourmet Factory” αποτελούνται κυρίως (αν όχι συνολικά) από βιομηχανικά παραγόμενα, με χημικά μέσα διαχωριζόμενα έλαια, γνωστά ως πυρηνέλαια». «Ο Σύνδεσμος Ελαιολάδου Βόρειας Αμερικής (North American Olive Oil Association – NAOOA) έχει λόγους να πιστεύει ότι το “Gourmet Factory” παραπλανεί είτε σκόπιμα είτε από βαθιά περιφρόνηση προς τον ποιοτικό έλεγχο. Το ελαιόλαδο και το πυρηνέλαιο παράγονται μέσα από μια απόλυτα προκαθορισμένη διαδικασία. Η τιμή του πυρηνελαίου είναι από 30% έως 40% φθηνότερη και κάθε στοιχειώδης έλεγχος θα εντόπιζε την ύπαρξή του. Συνεπώς, ένας συσκευαστής ή ένας διανομέας ελαιολάδου δεν παραπλανά άθελά του δηλώνοντας το πυρηνέλαιο ως ελαιόλαδο».

Σε άλλο σημείο της μήνυσης αναφέρεται: «Η εταιρεία έπρεπε να γνωρίζει τη νοθεία των προϊόντων της, διότι το έτος 2008 κατέθεσε ένσταση στην Πολιτεία του Connecticut, η οποία υιοθέτησε τις προδιαγραφές του Διεθνούς Συμβουλίου Ελαιολάδου για την εκτίμηση της ποιότητας του ελαιολάδου, καθορίζοντας ποινές για τις εταιρείες που πουλούσαν ελαιόλαδα αναμεμειγμένα με διάφορα σπορέλαια. Η εταιρεία προσπάθησε να εμποδίσει το τμήμα προστασίας των καταναλωτών του Connecticut από την εφαρμογή του νόμου αυτού για το ελαιόλαδο, ισχυριζόμενη ότι η φήμη και οι εμπορικές της σχέσεις είχαν ήδη πάθει ζημιά με την υιοθέτηση των προδιαγραφών ποιότητος ελαιολάδου». Στις 27 Φεβρουαρίου 2013 η μεγαλύτερη ομογενειακή εφημερίδα των ΗΠΑ (Εθνικός Κήρυκας) ανέφερε: «Σε γραπτή δήλωσή του ο πρόεδρος της ομογενειακής εταιρείας The Gourmet Factory, Θέμης Καγκάδης, αρνείται τις αιτιάσεις που περιέχονται στη μήνυση του Συνδέσμου Ελαιολάδου Βόρειας Αμερικής, για νόθευση του Capatriti».

Η «Kangadis Food Inc.» μαζί με την «The Gourmet Factory», θεωρούνται μια μεγάλη επιχείρηση με εξαιρετικές εγκαταστάσεις, η οποία καλύπτει ένα πολύ αξιόλογο μερίδιο αγοράς της Νέας Υόρκης – και όχι μόνο. Σε μερικές ιστοσελίδες με βάση τις ΗΠΑ που παρέχουν εταιρικά στοιχεία, ιδιοκτήτης της εταιρείας «Kangadis Food Inc.» εμφανίζεται ο ομογενής Γιώργος Ιγνατιάδης, ενώ ο Θέμης Καγκάδης φέρεται σαν αντιπρόεδρος – όπως και ο Ντένης Καγκάδης. Τέλος, ο Αριστείδης Καγκάδης φέρεται ως εκτελεστικός διευθυντής. Αντίθετα, στην «The Gourmet Factory» ως ιδιοκτήτης φέρεται ο Θέμης Καγκάδης και πρόεδρος ο Αριστείδης Καγκάδης. Η εταιρεία εισάγει έλαια για βασικά εμπορικά σήματα που διαθέτει στην αμερικανική αγορά από την Ιταλία, την Ισπανία, την Τυνησία και την Ελλάδα. Τα προϊόντα με το σήμα Capatriti εισάγονται (όπως δηλώνεται στη συσκευασία) από την Ιταλία, ενώ τα προϊόντα με το σήμα Sevilla Mia από την Ισπανία (περιλαμβάνει, εκτός από το Canola Oil από κραμβέλαιο, διάφορα φυτικά έλαια, αραβοσιτέλαιο κ.ά.) Τα προϊόντα με το σήμα Capatriti, για τα οποία δημιουργήθηκε το σκάνδαλο, «άλλαξαν όψη» τις τελευταίες εβδομάδες: Σήμερα βλέπουμε στην ιστοσελίδα της σειράς (http://www.capatritioliveoil.com/home.html), τα ελαιόλαδα «Extra Virgin olive oil», «Pure Olive Oil» (το 100% εξαφανίστηκε), «Light Olive Oil» και ένα νέο προϊόν «All natural Blended Olive Oil». Το προϊόν αυτό, όπως αναφέρεται στη συσκευασία του, περιλαμβάνει 15% Εξαιρετικό Παρθένο Ελαιόλαδο (Extra Virgin Olive Oil) και 85%... κραμβέλαιο (Canola) από το φυτό της αγριοκράμβης που περιέχει ελαιούχους σπόρους! Αξίζει να σημειωθεί ότι από το έτος 2002 η Ε.Ε. επισημαίνει ότι η γύρη από ορισμένα γενετικά τροποποιημένα φυτά μπορεί να μολύνει με ξένα γονίδια φάρμες οργανικής καλλιέργειας και άγριες ποικιλίες. Σε σχετική έκθεση της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Περιβάλλοντος (2002) αναφέρεται ότι η αγριοκράμβη μπορεί να περιγραφεί ως καλλιέργεια υψηλού κινδύνου για τη ροή γονιδίων!

Όσον αφορά στη δραστηριότητα των εταιρειών «Kangadis Food Inc.» και «The Gourmet Factory» με ελληνικό ελαιόλαδο, πριν από δύο περίπου χρόνια είχε δημιουργηθεί σοβαρό ζήτημα που έλαβε μεγάλη δημοσιότητα: Η εφημερίδα «Ελευθερία» Πελοποννήσου σε άρθρο της (2 Ιουνίου 2011) με τίτλο «Πλήγμα για Μεσσηνία και Λακωνία - Όργιο με νοθευμένο λάδι στην αγορά της Νέας Υόρκης» αναφέρει, μεταξύ πολλών άλλων, τα εξής:

«Όργιο νοθείας, δυσφήμησης του μεσσηνιακού ελαιολάδου και ειδικότερα του ονόματος “Καλαμάτα” στις Ηνωμένες Πολιτείες αποκαλύπτουν η ιστοσελίδα www.adena.gr και το ομογενειακό ραδιόφωνο www.radioneo.us σε διαδοχικές αναρτήσεις. Σε μήνυμα που έφθασε στην ηλεκτρονική έκδοση της “Ε“, παρουσιάζονται τα αποτελέσματα των αναλύσεων του Γενικού Χημείου του Κράτους που έγιναν σε ελαιόλαδο το οποίο αγοράστηκε από σούπερ μάρκετ της Νέας Υόρκης. Πρόκειται για το έξτρα παρθένο ελαιόλαδο Καλαμάτας με το εμπορικό σήμα “Lakonia”, που κυκλοφορεί σε εξευτελιστική τιμή εδώ και πολλά χρόνια. Η ανάλυση δεν μπορεί να καθορίσει τη χώρα προέλευσης του προϊόντος, όμως, έδειξε ότι πρόκειται για “μη κανονικό, νοθευμένο με πυρηνέλαιο και σπορέλαιο”».

Στο θέμα αναμείχθηκε ο (τότε) υφυπουργός Οικονομικών και βουλευτής Μεσσηνίας, Δημήτρης Κουσελάς, ο οποίος, όπως αναφέρεται σε σχετική ανάρτηση της εφημερίδας «Θάρρος» της Μεσσηνίας (http://old.tharrosnews.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=3159...), ζήτησε από το Γενικό Χημείο του Κράτους ενημέρωση, προκειμένου να αναλάβει πρωτοβουλίες με στόχο την προστασία του ονόματος και του κύρους του μεσσηνιακού ελαιολάδου. Η γενική διευθύντρια του Γενικού Χημείου του Κράτους, Ασημούλα Κ. Παπαθανασίου, τον ενημέρωσε ως εξής: «Ο ΕΦΕΤ, κατόπιν καταγγελίας - παραπόνου ομογενούς από τη Νέα Υόρκη, παρέλαβε δύο δείγματα ελαιολάδου, τα οποία προμηθεύτηκε σύμφωνα με δήλωσή του από την αγορά της Νέας Υόρκης. Τα δείγματα ελαιολάδου προσκομίστηκαν στη Δ’ Χ.Υ. Αθηνών του ΓΧΚ από υπάλληλο του ΕΦΕΤ και πήραν αριθμό δείγματος ΓΧΚ 015/386/2011 και 015/387/2011 (09/05/2011). Πρόκειται για δείγματα καταγγελίας (έκφραση παραπόνου περί νοθείας) και ανατέθηκαν σε δύο χημικούς για ανάλυση με βάση τον Κανονισμό ΕΟΚ 2568/91 όπως ισχύει μέχρι σήμερα.

Το δείγμα με αρ. 015/387/2011 προσκομίστηκε εις απλούν σε σφραγισμένο μεταλλικό δοχείο των 3 λίτρων με τις ενδείξεις: “ΛΑΚΩΝΙΑ®”, Παρθένο λάδι ελιάς ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ “LAKONIA®” , Extra Virgin Olive Oil of KALAMATA, LOT* GF012511 Best before 01/25/12 COLD PRESSED, Imported Filiatra, Messinias, PRODUCT of Greece, Distributed by GOURMET FACTORY HAUPPAGE, N.Y. 11788, Barcode 7 06950 12003 3. Στο πλάι της συσκευασίας σχολιάζεται η καταγωγή του εξαιρετικά παρθένου ελαιολάδου: Laconia Extra Virgin Olive Oil is produced from finest olives that are grown along the Mediterranean Coast. Το δείγμα εξετάστηκε στο εργαστήριό μας που είναι αναγνωρισμένο από το Διεθνές Συμβούλιο Ελαιολάδου, σύμφωνα με τις διαπιστευμένες κατά ISO/IEC 17025 μεθόδους, όπως αυτές προβλέπονται από τον Ευρωπαϊκό Κανονισμό 2568/91 όπως τροποποιήθηκε και ισχύει. Από τα αναλυτικά στοιχεία το δείγμα παρθένου ελαιόλαδου, όπως δηλώνεται στη συσκευασία, είναι ΜΗ ΚΑΝΟΝΙΚΟ – ΝΟΘΕΥΜΕΝΟ (πιθανώς με πυρηνέλαιο και σπορέλαιο). Σημειώνουμε, επίσης, ότι δεν πληροί τα κριτήρια του παρθένου ελαιόλαδου του κανονισμού των ΗΠΑ (United States Standards for Grades of Olive Oil and Olive – Pomace Oil, effective October 25, 2010). Το ΓΧΚ κοινοποίησε στον ΕΦΕΤ τις εκθέσεις εξέτασης των δειγμάτων. Παράλληλα, ο ομογενής ζήτησε και έλαβε από τον ΕΦΕΤ τις εκθέσεις εξέτασης των εν λόγω δειγμάτων. Με πρωτοβουλία του ΕΦΕΤ (αρ. πρωτ. 8224/25-5-20111 Δ/νση Εργ. Ελέγχων ΕΦΕΤ) διοργανώθηκε στο υπ. Εξωτερικών και με συμμετοχή του υπ. Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων σύσκεψη στις 27-5-2011 για την εξέταση του παραπάνω θέματος, καθώς αφορά ένα σημαντικό εθνικό προϊόν. Στη σύσκεψη αυτή προέκυψε, σύμφωνα με έγγραφο της πρεσβείας μας στην Ουάσιγκτον, ότι ο όρος “KALAMATA EXTRA VIRGIN OLIVE OIL” και “KALAMATA” έχει κατοχυρωθεί ως εμπορικό σήμα από την εταιρεία Sirop Imports Inc., με έδρα τη Νέα Υόρκη. Ωστόσο, στην αγορά του Σικάγου και της Ουάσιγκτον δε βρέθηκαν τα προϊόντα που είχαν προσκομιστεί από τον καταγγέλλοντα. Η έρευνα από την πρεσβεία μας συνεχίζεται στην αγορά της Ν. Υόρκης».

  Συμπέρασμα

Η προβολή της υπόθεσης από τους New York Times συμβάλλει ουσιαστικά στην ευαισθητοποίηση και την ενημέρωση του καταναλωτικού κοινού των Ηνωμένων Πολιτειών όσον αφορά στην πολύ σημαντική ποιοτική διαφορά μεταξύ του εξαιρετικού παρθένου ελαιόλαδου και όλων των άλλων κατηγοριών ελαίων, καθώς και για την τεράστια σημασία των σωστών ενδείξεων που πρέπει να υπάρχουν στη συσκευασία. Η αχανής αγορά των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής ενδιαφέρει τα μέγιστα την Ελλάδα. Όταν το 70% τουλάχιστον της συνολικής μας παραγωγής είναι «εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο», σύμφωνα με τις προδιαγραφές του Διεθνούς Συμβουλίου Ελαιολάδου, έχουμε κάθε λόγο να συμβάλλουμε, με τις όποιες δυνάμεις μας, στην ενημέρωση του αμερικανικού καταναλωτικού κοινού και στην αντιμετώπιση της νοθείας ελαιολάδου, η οποία, απ’ ό,τι φαίνεται από τα ευρήματα του Κέντρου Ελαιολάδου στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, έχει εξελιχτεί σε «εθνικό χόμπι» πολλών αμερικανικών εταιρειών! Είναι κρίμα που ένας μεγάλος Όμιλος ομογενειακών επιχειρήσεων κατηγορείται, σύμφωνα με όσα έχουν γίνει γνωστά, για εκτεταμένη νοθεία ελαιολάδου, όταν με την δύναμη και το μέγεθος που έχει αποκτήσει θα μπορούσε να επιβάλλει στην αμερικανική αγορά αυθεντικό, ελληνικό, εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο στις υψηλές τιμές που δικαιούται η καταπληκτική ποιοτική, διατροφική και φαρμακευτική του αξία!

Η διάθεση εξαιρετικού παρθένου ελαιολάδου, σύμφωνα με τις κατηγορίες που διατυπώνονται, νοθευμένου και σε εξευτελιστικές τιμές προκαλεί ανυπολόγιστη ζημιά στο «υγρό χρυσάφι» (κατά Όμηρο) και «μεγάλο θεραπευτή» (κατά Ιπποκράτη) -σχετικό είναι το άρθρο 11ης Μαρτίου 2013 με τίτλο Ελαιόλαδο: Tροφή και φάρμακο μεγάλης αξίας, αυξάνει ραγδαία τις εξαγωγικές του επιδόσεις – μέσα στο 2012 οι εξαγωγές ελληνικού ελαιόλαδου αυξήθηκαν κατά 33,5% σε αξία και κατά 37,1% σε ποσότητα!- κυριολεκτικά… για μια (μικρή) χούφτα δολάρια! Κατά τη γνώμη μας, η Ελλάδα με τη συμμετοχή αρχών και φορέων (Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, Γραφεία Οικονομικών & Εμπορικών Υποθέσεων Ουάσιγκτον και Νέας Υόρκης, Σύνδεσμος Ελληνικών Βιομηχανιών Τυποποιήσεως Ελαιολάδου - ΣΕΒΙΤΕΛ, Εθνική Διεπαγγελματική Οργάνωση Ελαιολάδου & Ελιάς - ΕΔΟΕΕ), σε απευθείας συνεννόηση με το δικηγόρο που εκπροσωπεί τον Σύνδεσμο Ελαιολάδου Βόρειας Αμερικής [Timothy J. Treanor - Δικηγορικό Γραφείο Sidley Austin LLP, 787 Seventh Avenue, New York, NY 10019, Τηλ. (001) 212.839.5300, Fax (001) 212.839.5599] θα πρέπει να διερευνήσει τη δυνατότητα άμεσης παρέμβασης της χώρας μας στη δίκη που θα διεξαχθεί (έχει «έννομο συμφέρον») με τη δική της «εμπειρία» που αφορά στο ελαιόλαδο «Lakonia» από… τα Φιλιατρά Μεσσηνίας!

Δεν μπορούμε (και δε θέλουμε) να αποφανθούμε εάν η «Kangadis Food Inc.» & η «The Gourmet Factory» είναι αθώες ή ένοχες για τις κατηγορίες που τις αποδίδονται. Άλλωστε, αυτό θα αποφασιστεί από τους ενόρκους του αμερικανικού δικαστηρίου που θα κρίνει την υπόθεση. Μπορούμε, όμως, να εκτιμήσουμε ότι τα εναντίον τους στοιχεία είναι συντριπτικά! Όπως φαίνεται, λοιπόν, λογικό, δεν μπορούμε και δεν πρέπει σε καμιά περίπτωση να σφυρίζουμε αδιάφορα μπροστά σε ένα πολύ ζωτικό για την αγροτική μας παραγωγή θέμα, το οποίο είναι ταυτόχρονα και υψίστης σημασίας για την εθνική μας οικονομία!

Λεωνίδας Κουμάκης
lk@kbanalysis.com


Πηγή : tharros news