Οποιος ζει σε αυτή τη πόλη, τα τελευταία χρόνια παρατηρεί μια αλλαγή, μπροστά στα μάτια του μια επαρχιακή πόλη μεταμορφώνεται με γρήγορους ρυθμούς και ευτυχώς αυτή τη φορά δεν είναι όπως παλιά. Δε πρόκειται για ένα μουντό σύννεφο που έρχεται απειλητικά πάνω της και φέρνει ανεργία, φυγή των νέων, αποκοπή από την υπόλοιπη Ελλάδα και γενικά τις ειδήσεις που είχαμε συνηθίσει τα προηγούμενα χρόνια με μια εικόνα της πόλης εντελώς αποκαρδιωτική από τις 20 Αυγούστου και έπειτα.
Η πόλη μας αρχίζει και αποκτά ένα διαφορετικό πρόσωπο, πρόσωπο σύγχρονης πόλης που σέβεται τους πολίτες της, που ενδιαφέρεται για τη ποιότητα ζωής τους, για την ανάπτυξη πολύπλευρων προσωπικοτήτων μα ίσως το πιο σημαντικό είναι άλλο. Φεύγει από τα όρια μιας παραγκωνισμένης επαρχιακής πόλης και γίνεται το επίκεντρο των εξελίξεων.
Άνθρωποι από όλη την Ελλάδα ανακαλύπτουν το κοντινό τους Παράδεισο που τόσα χρόνια δεν αναγνώριζαν έστω και στο χάρτη. Άλλοι επιστρέφουν από την ,μόλις δύο ώρες μακριά, πρωτεύουσα και ξαναστήνουν με ελπίδα τις ζωές τους μακριά από το πολύβουο χάος. Επιχειρηματίες βλέπουν ένα τόπο γεμάτο ευκαιρίες για επενδύσεις, συνεργασίες και γόνιμο έδαφος σε αντίθεση με μια χώρα που αργοσβήνει, ένα μέρος που μπορεί να γίνει ο φωτεινός φάρος της Ελλάδας. Θα μου επιτρέψετε επίσης να εκφράσω το προσωπικό μου δέος, μπροστά στις συνεχιζόμενες αναφορές πανελλήνιας ή και πανευρωπαϊκής εμβέλειας μέσων ενημέρωσης για το τόπο μας ή και για συμπολίτες μας που ξεχωρίζουν, σε καλλιτεχνικά, ερευνητικά, επιχειρηματικά και άλλα δρώμενα.
Στη Καλαμάτα του 2013 συντελείται όντως ένα θαύμα, γίνεται το παράδειγμα που όλοι πρέπει να πιστέψουμε και να ακολουθήσουμε για την έξοδο από τη κρίση. Δημιουργείται μια νοοτροπία στο πολίτη που δεν συναντάται αλλού. Μιλάω για το γιατρό που πηγαίνει κάθε ημέρα στη Πύλο με το προσωπικό του Ι.Χ. για έναν μισθό χαρτζιλίκι αλλά πηγαίνει με όρεξη και αίσθημα ευθύνης, για το φοιτητή που έκανε πρακτική αλλά δούλευε υπερωρίες για να ολοκληρωθεί η πλατεία της πόλης πριν τη τουριστική περίοδο, μιλάω για τον καλλιτέχνη που δαπανά χρήματα και χρόνο για να ομορφαίνει τη γκρίζα μας πραγματικότητα με ζωγραφιές που μας κάνουν να σκεφτόμαστε περισσότερο, τον επιχειρηματία που πήρε δάνειο με προσημείωση το σπίτι του και έφτιαξε ένα όμορφο και σύγχρονο μαγαζί για να υποδεχθεί τους τουρίστες, για τους πολίτες που παλεύουν να ενημερώσουν ,εις βάρους του ελεύθερου χρόνου τους, εμάς τους υπόλοιπους αλλά και τη δημοτική αρχή για τη δημιουργία μιας ολοκληρωμένης μορφής συγκομιδής απορριμμάτων και (σ.σ. ευτυχώς!!!) ο κατάλογος μακρύς...
Ο τόπος που ζούμε δεν είναι ένα μέρος που έχουμε απλά το διαμέρισμα και τη δουλειά μας. Είναι η μπάλα που έχουμε παίξει στις πλατείες, το όργωμα των δρόμων της με τα εφηβικά μας ποδήλατα, οι φωνές, οι έρωτες, οι συζητήσεις στο σχολείο για τις σπουδές, τα πρώτα μας όνειρα που γεννήθηκαν εδώ και που ξεχυθήκαμε έπειτα σε όλη την Ελλάδα μα και έξω από τα σύνορά της για να τα κάνουμε πράξη. Καθώς ωριμάζουμε γινόμαστε καλύτεροι με τα εφόδια που μας έδωσε η πόλη και οι άνθρωποί της, ήρθε η ώρα λοιπόν να της ανταποδώσουμε ένα μέρος των.
Έχουμε διανύσει μια τεράστια απόσταση για να κάνουμε αυτό τον ευλογημένο τόπο, (εδώ το παραδέχθηκε η «NASA») παράδειγμα προς μίμηση για όλη την Ελλάδα μα και τον ιδανικό τόπο να ζεις (σ.σ. όχι να επιβιώνεις), να εργάζεσαι, να κάνεις διακοπές, να σπουδάζεις, να γίνεσαι καλύτερος άνθρωπος. Η απόσταση πίσω μας δε πρέπει ούτε να μας εφησυχάζει, ούτε να μας τρομάζει αν κάποιες αποφάσεις είχαν λάθος αποτελέσματα ή αν κάποιοι άνθρωποι καπηλεύτηκαν τη προσπάθεια για προσωπική ανάδειξη ή οικονομικές απολαβές, αλλά να μας γεμίζει κουράγιο και ελπίδα για το υπόλοιπο της διαδρομής. Πρέπει να συνεχιστεί το lifting που επιχειρείται τα τελευταία χρόνια στη πόλη (αυτή τη φορά ας εισακουστούν και οι φωνές για περισσότερο πράσινο και λιγότερες πλάκες ή τραπεζοκαθίσματα), να ξεκινήσει μια γενναία πρωτοβουλία για ολοκληρωμένη διαχείριση απορριμμάτων που θα βάλει τα γυαλιά ακόμη και στις σύγχρονες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Είναι τεράστια ευκαιρία να γίνουμε ο νούμερο ένα προορισμός διακοπών (θερινή αλλά και χειμερινή σεζόν, να γίνει επένδυση στο θρησκευτικό τουρισμό, τον επιστημονικό ή ακόμη και στον υποβρύχιο, που σύμφωνα με τις έρευνες, έχουν το μεγαλύτερο κέρδος ανά τουρίστα για τις τοπικές κοινωνίες σε σχέση με το μαζικό τουρισμό), να στηρίξουμε τη τοπική παραγωγή και οργανωμένα να δουλέψουμε να δημιουργήσουμε ένα brand name που θα είναι αναγνωρίσιμο σε όλα τα ράφια του κόσμου.
Τα όσα μπορούμε να κάνουμε για να βελτιώσουμε τις ζωές μας και το βιοτικό επίπεδο των συμπολιτών μας είναι ακόμη πολλά. Οτιδήποτε όμως δημιουργηθεί από την αγάπη μας για αυτό το τόπο, θα γίνει με ζήλο, αισιοδοξία, αλληλοσεβασμό, μεράκι, συνεργασία, ελπίδα και όραμα. Όλα αυτά, αποτελούν τη πρώτη ύλη που όταν υπήρξε σε κοινωνίες, η ιστορία έρχεται να μας επιβεβαιώσει πως μεγαλούργησαν. Ας γίνουμε το παράδειγμα για την ανάσταση ολόκληρης της Ελλάδας, μας δίνεται μια εξαιρετική ευκαιρία και πρέπει ως ελάχιστη ανταμοιβή να την αξιοποιήσουμε στο μέγιστο βαθμό. Πώς αλλιώς; Δίνοντας καθημερινώς το καλύτερό μας εαυτό.
Ένα εξαιρετικά μεγάλο μπράβο σε όσους (επώνυμους ή ανώνυμους) συνέβαλαν, έστω και με ένα μικρό λιθαράκι, τα τελευταία χρόνια, στη δημιουργία του σημερινού προσώπου της πόλης μας, αλλά και σε όσους θα συνεχίσουν αυτή τη προσπάθεια./
“Καταλαβαίνει κανείς πως δουλεύει καλά, όταν κάθε περιστατικό, το πιο μικρό και ασήμαντο, της καθημερινής ζωής του και της σκέψης του, έρχεται, σαν μοναχό του, και βάζει ένα πετραδάκι στο πράγμα που φτιάνει.” Γιώργος Σεφέρης ( 1900-1971)
Σαμπάτης Γ. Νικόλαος
Ασκούμενος Ορκωτός Ελεγκτής Λογιστής
Πηγή : kyparissiotis
